موارد تخليه عين مستأجره (تعدي و تفريط)

قانون روابط مؤجر و مستأجر سال 1356 محدوديت هايي را بر مالکين وضع کرده است. مالکين نمي توانند با انقضاي مدت اجاره، تخليه عين مستأجره را از مستأجر بخواهند. علت اين امر هم وجود حق کسب و پيشه براي مستأجر است. براي اينکه مالک بتواند تخليه عين مستأجره را بخواهد، شروطي لازم است. اين شروط در ويدئوهاي مستقلي مورد اشاره قرار گرفتند. انتقال مورد اجاره به غير و تغيير شغل سابقاً مورد اشاره قرار گرفت. اما مورد سوم، تعدي و تفريط است. تعدي و تفريط يعني مستأجر در محل مورد اجاره اقداماتي را انجام دهد که سبب ورود خسارت شود. گاهي اوقات کاري بايد انجام شود و نمي شود؛ مانند مراقبت هايي که بايد از ملک شود. گاهي هم کارهايي نبايد انجام شود و مي شود. مانند تغيير در فضاي داخلي به شرط ورود خسارت يا نقصان قيمت. بنابراين، در صورت تعدي و تفريط مستأجر، مالک مي تواند تخليه عين مستأجره را بخواهد