گزارش «فرصت‌ امروز» از سرمايه‌ گذاري و فعاليت در حرفه کافي‌ شاپ‌ داري / تنوع ، مشتري مي آورد

کد مطلب : 33370 تاریخ مطلب : 1397/07/22 منبع : فرصت امروز

گزارش «فرصت‌ امروز» از سرمايه‌ گذاري و فعاليت در حرفه کافي‌ شاپ‌ داري / تنوع ، مشتري مي آورد

اطلاعات در راه اندازي کسب و کار

کافهنشيني در ايران سابقهاي طولاني دارد و حضور در اين مکانها که گاه حکم تفريح و تمدد اعصاب را دارد و گاه جاي بحث و جلسه و اظهار نظر، از ديرباز در شهرهاي بزرگ رواج داشته است. اين واحدهاي صنفي ميتوانند کاربردهاي مختلفي داشته باشند و بنا به خدماتي که ارائه ميدهند طيفهاي مختلفي از مردم را به پشت ميزها ميکشانند.
کافهنشيني، در معنايي که امروز در زبان ما و در بخشي از جامعه شهري اغلب تحصيلکرده، دانشجو، روشنفکران و دانشگاهيان ما جا افتاده است، لزوما ربطي به مفاهيمي چون قهوهخانه يا پاتوق ندارد.
روزانه عده زيادي از اقشار مختلف مردم براي وقت گذراني و استراحت از فعاليتهاي روزمره به اين مکانها ميروند تا چند دقيقهاي بهدور از استرس و تقلا، نفسي چاق کنند و مختصري آرامش را در جوار ديگران تجربه کنند. براي بررسي بيشتر اين شغل و سرمايهگذاري در اين حرفه لوکس و شيک با يکي از کافهدارهاي جوان تهران به گفتوگو نشستهايم.
نيما مرتضوي پنج سال است که در اين حرفه مشغول به کار است و يک کافه جمعوجور را واقع در يکي از ميدانهاي اصلي تهران اداره ميکند. نيما مديريت بازرگاني خوانده و در کنار کار کافهاش حسابداري هم ميکند. مرتضوي بر اثر اتفاق وارد اين حرفه شده ولي تا به حال در آن ماندگار شده و به کسبوکارش ادامه ميدهد و از شرايط کارياش راضي به نظر ميرسد.
وي در مورد نحوه کارش ميگويد: رونق کار کافه رابطه مستقيمي با خود گرداننده دارد. فضايي که در يک مغازه حاکم است در فروش، کاسبي و جلب مشتري تأثيرگذار است. مشتري که وارد ميشود يک جاي آرام، دنج و بدون سروصدا ميخواهد تا در مدتي که در اينجا حضور دارد مختصري استراحت کند، دو ورق کتاب يا روزنامه بخواند و خلاصه روبهراه شود و برود دنبال کارش. کافه و کافيشاپ جايي براي تفريح، تمدد اعصاب، دورهم بودن، استراحت و فراغت از کارهاي روزانه و مانند اينهاست.
وي در اين باره به نکته جالبي اشاره ميکند و فرق بين کافه و کافيشاپ را ميگويد. کافه با کافيشاپ فرق دارد. اين را کمتر کسي ميداند؛ حتي کساني که خودشان سالهاست در اين کار هستند به درستي نميدانند که اين دو با هم فرق دارند و همه را يکي حساب ميکنند.
کافه مخصوص صرف نوشيدنيهاي گرم و سرد، انواع آبميوه و بستني و تنقلات و خوراکيهاي سبک مثل کيک و کلوچه و چيپس است. اما در کافيشاپ غذاي گرم و سرد هم سرو ميشود و فضاي آن از کافه بزرگتر است. انواع پيتزا، پاستا و اسنک در کافي شاپ عرضه ميشود. کافه بيشتر براي خلوت کردن و ملاقاتهاي شخصي است، درست برخلاف کافيشاپ که تعداد بيشتري دور هم جمع ميشوند و بيشتر مراسمهايي مانند جشن تولد، مراسمهاي اداري و... در آن برگزار ميشود.
البته محدوديت خاصي در اين باره وجود ندارد و خيلي از کافههاي بزرگ هم از اين گونه برنامهها دارند و از قبل جا رزرو ميکنند. مدلهاي ديگري هم وجود دارند که به آنها کافه – رستوران ميگويند و خيلي هم زياد نيستند، چون جا و مکان زيادي ميخواهند و راهاندازياش پول زيادي ميخواهد. به همين دليل خيلي سراغ کافه – رستوران نميروند و به همان کافه و کافيشاپ بسنده ميکنند.

کار و کاسبي

اين کافهدار جوان و باسليقه در مورد شرايط کار و فعاليت ميگويد: اين صنف مشتري دائم و هميشگي دارد و ربطي به رکود بازار و گراني و تورم سالانه کشور ندارد. کسي که کافه ميرود به قول گفتني اهل آن آست و کافهنشيني جزيي از برنامههاي روزانه يا هفتگياش است.
بيشتر کساني که مشتري ما هستند آخر هفتهها روزهاي چهارشنبه و پنجشنبه بيشتر مراجعه ميکنند و در اين دو روز سرمان خيلي شلوغ است. مغازه مرتضوي در يکي از پاساژها واقع شده، 34 متر مساحت دارد که گاهي اوقات جا براي مشتريها کم ميآورد. او در مورد اقبال به يک واحد کافيشاپي ميافزايد: کسي که قصد فعاليت در اين کار را دارد، بايد همه جوانبش را بسنجد.
تهيه مغازه از همه چيز واجبتر است. کافه بايد در جايي قرار داشته باشد که بورس باشد. مثل چهارراه وليعصر و حوالي اطرافش که بيشتر واحدهاي صنفي اين شغل در آن واقع هستند. بعد از آن متراژ آن است که بايد حداقلها را داشته باشد. مطابق قانون نظام صنفي حداقل فضا براي کافه و بستني بايد 14 متر باشد، در غيراين صورت جواز کسب صادر نميشود.
پس ابتدا بايد جا و مکان مناسب با اندازه کافي را در نظر گرفت. بعد از آن به دکوراسيون و لوازم و ادوات لازم ميرسيم. مهمترين اقلام مورد استفاده در اين حرفه ميز و صندلي و دستگاههاي قهوهساز، فر و مخلوطکن است. وسايل بلوري و شيشهاي هم جزو وسايل کار هستند. قهوه جوش يکي از مهمترين وسايل اين کار است. قيمت اين دستگاهها که بيشتر ايتاليايي هستند، بين 6 تا 200 ميليون تومان متغير است.
قهوهسازهاي تک کروپ ارزانتر هستند و دست دوم آنها را هم با 4 ميليون تومان ميشود پيدا کرد. دستگاههاي بزرگ 8 کروپ با 4 شيرجوش حدود 200 ميليون قيمت دارند و مخصوص واحدهاي بالاي 100 متر با مشتري روزانه 400 – 500 نفر است.
ميز و صندلي از واجبات اين کار است. الان صندليهاي مخصوص براي اين کار بين 55 تا 250 هزار تومان در بازار موجود است. يک مغازه 40 – 50 متري بين 20 تا 25 صندلي و 6 تا 80 تا هم ميز لازم دارد. اين تعداد ميز و صندلي 5/5 تا 8 ميليون تومان آب ميخورد.
وسايل ديگر شامل ليوانهاي گيلاس، کاپ قهوه فرانسه، کتپ اسپرسو، فنجان قهوه، ماگ، کاسه، بشقاب، پيشدستي و سرويس سرو غذا براي غذاهاي حجيم و گرم است. ضمن اينکه بايد چاقوها را هم اضافه کنيم که چاقو و چنگال کيکخوري با غذا خوري فرق دارد و پهنتر است.

مواد مصرفي

کافه آقاي مرتضوي روزانه بين 50 تا 65 نفر را در خودش ميبيند که از اين تعداد 90 درصد دائمي هستند. ماهانه بين 3 تا 5 ميليون درآمد دارد. 60 تا 65 درصد از اين مبلغ سود است که در بعضي از ايام مثل تابستانها يا ايام مذهبي مانند ماه رمضان بالا و پايين ميشود. مقدار بستني مصرفي اين واحد هفتهاي 12 تا 15 کيلوگرم است. در انتها بايد اضافه کنيم که براي يک واحد کافيشاپي معقول با 30 تا 45 متر چيزي حدود 70 تا 85ميليون تومان سرمايه لازم است.